محل زندگی ما، اولین محیط آموزشی ماست از کودکی تا بزرگی در آن اصول زندگی را یاد می‌گیریم. در این مکان والدینمان به ما اخلاقیات، مسئولیت‌پذیری، و هنرهای اولیه زندگی آموزش می‌دهند. اینجاست که اولین دوستان خود را پیدا می‌کنیم و ارتباطات اجتماعی خود را تشکیل می‌دهیم. این سازه مکانی است که دارای اتاق خواب، اتاق کار، آشپزخانه، نشیمن و پذیرایی، حمام و سرویش بهداشتی می باشد.

ساختمان مسکونی محیطی برای استراحت و یک پناهگاه از روزمرگی‌های جهان بیرون است که در آن می‌توانیم استراحت کنیم، از دغدغه‌های روزمرگی فرار کنیم و برای آینده آماده شویم.

در پایان، خانه بیشتر از یک ساختمان است. این مکان مهم نقطه شروع زندگی ماست، جایی که ما یاد می‌گیریم، خلاقیتمان را ابراز می‌کنیم، ارتباطات اجتماعی خود را تقویت می‌کنیم و از خاطرات خوش زندگی لذت می‌بریم. این مکان، مرکز زندگی ماست و مهمترین مکانی که می‌توانیم به آن احساس تعلق داشته باشیم.